دانشگاه ایندیانا درسال 2015 پژوهشی چالب انجام داد. دراین پژوهش، برای اولین بار ( با این وسعت ) 100 میلیون وب کلیک و یک میلیاردو 300 میلیون مطلبی که در شبکه های اجتماعی منتشر شده است، مورد بررسی قرار گرفت. براساس این پژوهش، افراد را از طریق شبکه های اجتماعی دنبال می کنند، نسبت به کسانی که با جستجو در در موتورهای جستجو اخبار را دنبال می کنند. با احتمال بالایی در دام حباب اجتماعی جمعی می افتند. یعنی عمدتا از اخباری مطلع می شوند که در بین افرادی که ذهنیتی مانند آنها دارند به اشتراک گذاشته می شود! چرا ؟
نگاه تحلیلی ، چرا چنین چیزی رخ می دهد؟
خطایی وجود دارد بنام خطای اطلاعات به اشتراک گذاشته شده یا خطای اطلاعات جمعی! این خطا بدین مفهوم است که در میان اعای یک گروه، تمایل به بحث و گفتگو در مورد اطلاعاتی که همه با آن آشنا هستند، بیشتر است و در مقابل مایل برای سپری کردن زمان و انرژی برای اطلاعاتی که اعضای کمی از گروه با آن آشنا هستند بسیار کم است. این خطا چه مشکلی ایجاد می کند؟ شاید یکی از بزرگترین مشکلاتی که صحبت در مورد اطلاعات مشترک ایجاد می کند، تصمیم گیری های ضعیف و اشتباه باشد.چرا که جوانبی از یک موضوع سنجیده می شود تا تصمیم نهایی گرفته شود. به طیفی از اطلاعات و طیفی ازاطلاعاتی که افراد گروه به آن آشنا هستند محدود می شود. در واقع افراد ترجیح می دهند در مورد اطاعات مشترک و برای همه آشنا صحبت کنند تا ودتر به توافق و تصمیم مشترک برسند. حتی این خطا نتایج دردناکی در انتخابات کاندیدای های اصلح ، سرمایه گذاری در پروژه های مختلف یاشناسایی مجرم اصلی یک جرم ایجاد می کند. چرا که افراد، ناخودآگاه افرادی را که در حال حاضر می شناسند برای رای دادن انتخاب می کنند. یا روی حوزه ها یا پروژه هایی که می شناسند فقط سرمایه گذاری می کنند یا فردی که قبلا مرتکب جرم شده است را ترحیح می دهد به عنوان مجرم جرم جدید نیز کعرفی می کنند! حتی با پیشرفت فناوری این قضیه بد تر نیز شده است. زمانی که ما از طریق شبکه های اجتماعی مانند تلگرام به هم متصل می شویم، فکر می کنیم چه خوب! ازاین به بعد من در جریان اخبارو اطلاعات هم سریع تر از گذشته و هم کم هزینه تر ازگذشته، فرار می گیرم.اما واقعیت چیز دیگری است. ازطرفی ما همیشه ازفیلترینگ بدمان می آید. اما به این موضوع توجه نداریم که با پیوستن به گروه ها و کانال های همفکر، با توجه به وبسایت های همنظر با خودمان، عملا داریم خودمان به دست خودمان فیلترینگ انجا می دهیم. عضویت در شبکه های اجتماعی همفکر ممکن است بیشتر از آنکه به ما در دسترسی اطلاعات مناسب و مفید کمک کند، باعث جمود فکری و تنگ نظری مان شود.
راهکار چیست؟ عضویت در گروه های غیر همفکر
1- وقتی در جلسات جمعی تصمیمگسیری نشسته ایم، اعلام کنیم که از اطلاعات جدید و متفاوت استقبال می شود.سعی کنیم دانسته های آشنا برای جمع مان را به چالش بکشبم و با اطمینان بیشتر تصمیم نهایی را اتخاذ کنیم.
2- منابع اطلاعاتی خودمان را گسترش دهیم. عضو کانال ها ، گروه ها و جمع های غیر هم فکر شویم. به وب سایت های با اندیش ههای متفاوت سر بزنیم. ممکن است در اپتدا ازاینکه آخه چرا اینها را شستشوی مغزی داده اند! اذیت شویم. ولی بعد از مدتی درمی یابیم که آنها نیز به اندازه ما عاقل هستند و به اندازه ما باهوش !
3- یادمان باشد که این مساله در تصمیم گیری های جمعی اتفاق نمی افتد و در تصمیات فردی نیز بسیار متحمل است. سعی کنیم منصفانه به تصمیمات آینده مان ، گزینه های انتخابات و حوزه های سرمایه گذاری بیاندیشیم. یا اگر در موقعیت قضاوت قرارگرفتیم، کسی را بخاطر سابقه قبلی ، بی دلیل متهم ندانیم. البته در این موارد، خطای لنگرگیری نیزما را تهدید می کند.
