لطفا بزن توی گوش من !
دبیر هیأت دولت دوره یازدهم ریاست جمهوری ، در ارتباط با اختلاف نظر میان وزرا چنین نوشته بود : این روز ها در فضای رسانه ای ، به خاطر تفاوت در نظرات وزرا ، که هر یک از نگاه خاص خود به موضوعات می نگرند ، ند هایی متوجه دولت می شود . منتقدان به این نکته اساسی در کشور داری توجه ندارند که نظرات متفاوت وزرا با رویکرد بخشی [ و تخصصی ] امری طبیعی است و انتظار نگاه یکسان به همه بخش ها با اطلاعات دقیق تر از یک بخش واقع بینانه نخواهد بود . در صحن دولت ، هر یک از وزارت خانه ها ذینفعان متمایزی را نمایندگی می کنند و لازم می دانند که درباره مطالبات آنان سخن بگویند . اما این دولت است که با شنیدن همه این دیدگاه ها و متناسب با ظرفیت هایی که در اختیار دارد ، رضایت نسبی ذی نفعان و پیشبرد اهداف [ و منافع ] ملی را دنبال می کند . آن چه که مهم است ، این است که همه وزیران یکپارچه و هماهنگ تصمیمات گرفته شده را اجرا کنند که عمدتا همین گونه بوده است . تصور می کنم با اجرای چنین رویه ای ، سیاست گذاری در ایران به صورت شاداب تر به حیاط خود ادامه می دهد . ما نبایستی هر اظهار نظر متفاوت یا هر پیگیری مطالبه دستگاهی و بخشی را نشانه ناهماهنگی بدانیم .
نگاه تحلیلی ؛ بگذارید این موضوع را بهتر درک کنیم
یکی از جذاب ترین موضوعاتی که برای ما ایرانیان همیشه مطرح است ، اختلاف نظر بین وزرا است . اگر ما کمی اهل خواندن مطالب سیاست داخلی باشیم ، می بینیم که وقتی دو وزیر حرف متفاوتی می زنند و روزنامه ها و رسانه ها مانند کودکان ، ذوق زده می شوند و احساس می کنند که به یک کشف عظیم رسیده اند . همیشه در جستجوی کشف اختلاف نظر بین وزرا و اعضای هیأت دولت هستند . این مسأله تصمیم گیری ، اتفاقا توصیه و تجویز به اختلانظر می شود ! می گویند باید در فرایند تصمیم گیری ، به اندازه کافی تضاد و تعارض وجود داشته باشد . معروف است که مدیر عامل مشهور شرکت اینتل ، اندرو گروو ، هر گاه تصمیمی در شرف اخذ شدن بود اما تا آن لحظه کسی با آن مخالفت نکرده بود ، آن تصمیم را اخذ نمی کرد و میگفت که به نظر می رسد هنوز درمورد تصمیم ، به اندازه کافی فکر نکرده ایم ، وی جمله معروف و منحصر به فردی داشت : بروید و اختلاف نظر پیدا کنید . درست برعکس ما که می گوییم بیاییم هر چه سریع تر اتفاق نظر پیدا کنیم ! و اگر در یک جلسه بدون بحث و بررسی به تصمیم برسیم خیلی لذت می بریم !
تجویز راهبردی ؛ تنوع افراد و تفاوت دیدگاه ها
مساله ای که درموردش صحبت کردیم در همه سطوح کاربرد دارد ؛ چه در سطح زندگی شخصی و خانوادگی ، چه در سطح اداره سازمان و چه در سطح اداره کشور ! پس برای این که بیشتر از اختلاف نظر استقبال کنیم و از مزایای آن بهره ببریم ، چند راهکار عملی زیر را تمرین کنیم .
اگر کسی مخالفت نکرد ، سعی کنیم با دادن زمان و همچنین وارد کردن برخی ایرادات ، فضا را برای نقد فراهم کنیم . نبود اختلاف نظر معمولا نشانه خوبی نیست !
یادآوری کنیم که اختلاف در نظر ، اتحاد در عمل ( و نه برعکس : اتحاد در نظر و اختلاف در عمل ) !
با خودمان تکرار کنیم اگر من و تو همیشه شبیه به هم فکر کنیم ، یک نفر اضافی است !