افسانه گزینه کامل
همه ما تا بحال باافرادی روبرو بوده ایم که نمی توانند تصمیم گیری کنند، بخاطر آنکه خیلی دقیق اند و استاندارد های بالایی دارند. ازدواج نکرده اند چون هنوز همسر کاملشان را پیدا نکرده اند و سرمایه گذازی نمی کنند چون گزینه مطلبوشان را نمی توانند انتخاب کنند. به همین ترتیب همه ما فرصت ها زیادی را از دست داده ایم چرا که درانتظار گزینه کامل بوده ایم. چه این گزینه فردی برای ازدواج باشد یا این گزینه حوزه ای برای سرمایه گذاری، یا بازاری برای تمرکز یا تامین کننده ای برای بستن قرارداد بلند مدت! ما فکر می کنیم که میتوانیم همسری رابیابم که در همه معیارهای چهل گانه ما نمره کامل بگیرد و حوزه ای را برای سرمایه گذاری خواهیم یافت که تمام ساخص های ارزیابی سرمایه گذاری را 100% پوشش دهد. حتی در کارهای کوچک نیز مسئله گریبان گیر ما است. احتمالا فردی را دیده باشید که سی دقیقه طول می کشد تا دو سه خط نامه را بنویسد. می نویسد، پاک می کند و دوباره و دورباره پاکی می کند!
نگاه تحلیلی: بگذارید این موضوع را بهتر درک کنیم
همه ی ما در جستجوی کمال هستیم و این طبیعی است. اما گاهی اوقات ، این کمال گرایی تبدیل می شود به کمال گرایی افراطی که حتی یک مشکل روانشناختی محسوب می شود. کامل گرایی افراطی یعنی فرد تلاش می کند تا همه چیز بی عیب و نقص باشد، طوری که استاندارد های عملکردی بالا با خود ارزیابی افراطی همراه شده و ارزیابی های دیگران نیز برایش بسیار مهم می شود. کامل گراهای افراطی خصوصیاتی دارند. انها به خودشان و دیگران سخت می گیرند. فرقی نمی کند که چه کار می کنند، آشپزی ورزش یا کار! مهم این است که باید آن را کامل و بدون کوچکترین نقض انجام دهند و اگر کمی کار ایراد داشته باشد احساس می کنند شکست خورده اند. این افراد احساس آرامش نداشته و بی وقفه بدنبال هدفی مبهم هستند. تقاضاهای بی پایان آنها، هم خودشان و هم دیگران را خسته می کند و حتی ممکن است سر انجام از پا بیافتند. افسردگی از دیگر نشانه ها و نتایج کامل گرایی افراطی است. یکی از چالش های جدی این افراد، تصمیم گیری است. برای کامل گرایان هیچ گزینه ای آنطور که باید نیست و همیشه قادرند اشکالی پیدا کنند. به همین خاطر بسیار دیر و بسیار سخت تصمیم می گیرند.برخوردشان صفر و یکی است. برای همین ممکن است به ندرت کاری را قبول کنند یا انجام دهند. همیشه منتظر یک زمان ایده آل برای انجام کار هستند که ممکن است هیچ وقت پیدا نشود. و حتی ممکن است اگر کاری را انجام بدهند، بیشتراز آن مقدار زمانی که لازم و منطقی است برایش زمان بگذارند.
راهکارچیست؟ گذار از کامل گرایی به کمال گرایی
همه ما کم و بیش با کمال گرایی افراطی مواجه هستیم. اگر چه ممکن است کامل گرایی افراطی محاسنی نیز داشته باشد، اما بیایید برای رهایی از معایبش چند نکته و راهکار را در نظر گرفته و تمرین کنیم. به هر حال ما باید تصمیم گیری کنیم، نمی شود دنیا را متوقف کرد تا همه چیز بی عیب و نقص باشد و در زمان ابده آل انجام شود.
- اصلاخ ذهنیت! اولین نکته که باید بیاموزیم این است که ما گزینه کامل نداریم. اصلا گزینه کامل یک افسانه است. ما بهترین گزینه داریم. به خاطر بسپاریم هنر تصمیم گیر آن است که از بیت گزینه های ناقص، بهترین گزینه را انتخاب کند.
- فیلتر کردن جنبه های منفی و تمرکز بر جنبه های مثبت! خاصیت ذهن کامل گرایان افراطی این است که بر جنبه های منفی تمرکز می کنند. بیایید یک هفته فقط به جنبه های مثبت رخدادها ، گزینه ها و افراد فکر کنیم.این کار باعث ایجاد تعادل می شود.
- برچند حوزه تمرکز کنیم! اگر نمی توانیم کامل گرایی افراطی را در خود کنترل کنیم، لااقل آن را بر یک یا چند حوزه خاص محدود کنبم. مثلا فقط در حوزه امور مشتریان کامل گرا باشیم و حوزه های دیگر کاری، خانوادگی و شخصی را از فضای کامل گرایی افراطی خارج کنیم.
- بجای کامل گرا بودن پیشرقت گرا باشیم. تمرین کنیم که از یک گزینه ناقص اما نسبتا خوب شروع کنیم و سپس در طول زمان آن را باز سازی می کنیم.
- تصمیم گیری ها را تفویض کنیم. کامل گرایان ممکن است تفویض اختیار را راحت تر انجام دهند تا اینکه در یک تصمیم گیری وارد شوند و بخواهند با کامل گرایی خود تصمیم بگیرند. اگر نمی توانیم راهکار های قبلی را انجام دهیم تصمیم گیری را تفویض کنیم.
به خاطر بسپاریم هیچ کدام از آدم های فوق العاده و شرکت های آرمانی امروز و کشور های پیشرفته، از روز اول آرمانی نبوده اند و ار آن مهم تر اینکه امروز هم کامل نیستند.
